més salat que la mar (o que la mar salada, o que el mar)

Molt salat.

En la rondalla L’envejós d’Alcalà, d’Enric Valor, podem llegir:

La majora, que dirigia el tuacte, bramà al final:
–La sal!
Una en portava un quarteró ben complit dins un saquet, i li la posà tota. L’aigua quedà, en un dir Jesus, més salada que la mar.